A system providing a user interface to annotate different items in a media
production system such as in a digital non-linear post production system.
Parts of the production, such as clips, frames and layers, that have an
associated annotation are provided with a visual annotation marker. The
annotation marker can use shape, color or animation to convey source,
urgency, status or other information. Annotations can be text, freehand
drawing, audio, or other. Annotations can be automatically generated.
Annotations can be compiled into records, searched and transferred. A
state of an application program can be stored and transferred to a remote
system. The remote system attempts to recreate the original state of the
application program. If the remote system is unable to do so, an image of
the state of the application program is obtained, instead. Assignment of
control to various functions of an application program is achieved by
associating a function (i.e., modifying a parameter) with a user control
at a remote location.
Ένα σύστημα που παρέχει ένα ενδιάμεσο με τον χρήστη για να σχολιάσει τα διαφορετικά στοιχεία σε ένα σύστημα παραγωγής μέσων όπως σε ένα ψηφιακό μη γραμμικό μετα σύστημα παραγωγής. Στα μέρη της παραγωγής, όπως οι συνδετήρες, πλαίσια και στρώματα, που έχουν έναν σχετικό σχολιασμό παρέχεται ένας οπτικός δείκτης σχολιασμών. Ο δείκτης σχολιασμών μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μορφή, το χρώμα ή τη ζωτικότητα για να μεταβιβάσει την πηγή, την επείγουσα ανάγκη, τη θέση ή άλλες πληροφορίες. Οι σχολιασμοί μπορούν να είναι κείμενο, ελεύθερο σχέδιο, ήχος, ή άλλος. Οι σχολιασμοί μπορούν να παραχθούν αυτόματα. Οι σχολιασμοί μπορούν να συνταχθούν στα αρχεία, να αναζητηθούν και να μεταφερθούν. Μια κατάσταση ενός προγράμματος εφαρμογής μπορεί να αποθηκευτεί και να μεταφερθεί σε ένα μακρινό σύστημα. Το μακρινό σύστημα προσπαθεί να αναδημιουργήσει την αρχική κατάσταση του προγράμματος εφαρμογής. Εάν το μακρινό σύστημα είναι ανίκανο να κάνει έτσι, μια εικόνα της κατάστασης του προγράμματος εφαρμογής λαμβάνεται, αντ' αυτού. Η ανάθεση του ελέγχου στις διάφορες λειτουργίες ενός προγράμματος εφαρμογής επιτυγχάνεται με την ένωση μιας λειτουργίας (δηλ., που τροποποιεί μια παράμετρο) με έναν έλεγχο χρηστών σε μια μακρινή θέση.
