Method and agent network architecture for processing a subject message,
where each agent has a view of its own domain of responsibility. An
initiator agent which receives a user-input request and does not itself
have a relevant interpretation policy, queries its downchain agents
whether the queried agent considers such message to be in its domain of
responsibility. Each queried agent recursively determines whether it has
an interpretation policy of its own that applies to the request, and if
not, further queries its own further downchain neighboring agents. The
further agents eventually respond to such further queries, thereby
allowing the first-queried agents to respond to the initiator agent. The
recursive invocation of this procedure ultimately determines one or more
paths through the network from the initiator agent to one more more leaf
agents. The request is then transmitted down the path(s), with each agent
along the way taking any local action thereon and passing the message on
to the next agent in the path. In the event of a contradiction, the
network is often able to resolve many of such contradictions according to
predetermined algorithms. If it cannot resolve a contradiction
automatically, it learns new interpretation policies necessary to
interpret the subject message properly. Such learning preferably includes
interaction with the user (but only to the extent necessary), and
preferably localizes the learning close to the correct leaf agent in the
network.
Μέθοδος και δικτυακή αρχιτεκτονική πρακτόρων για την επεξεργασία ενός υπαγόμενου μηνύματος, όπου κάθε πράκτορας έχει μια άποψη της περιοχής ευθύνης του. Ένας πράκτορας ιδρυτών που λαμβάνει ένα αίτημα χρήστης-εισαγωγής και ο ίδιος δεν έχει μια σχετική πολιτική ερμηνείας, ρωτά τους πράκτορες downchain του εάν ο ρωτημένος πράκτορας θεωρεί τέτοιο μήνυμα στην περιοχή ευθύνης του. Κάθε ένας ρώτησε ότι ο πράκτορας κατ' επανάληψη καθορίζει εάν έχει μια πολιτική ερμηνείας δική του που ισχύει για το αίτημα, και εάν όχι, περαιτέρω ερωτήσεις οι περαιτέρω γειτονικοί πράκτορες downchain του. Οι περαιτέρω πράκτορες αποκρίνονται τελικά σε τέτοιες περαιτέρω ερωτήσεις, με αυτόν τον τρόπο επιτρέποντας στους πρώτος-ρωτημένους πράκτορες για να αποκριθούν στον πράκτορα ιδρυτών. Η επαναλαμβανόμενη επίκληση αυτής της διαδικασίας καθορίζει τελικά μια ή περισσότερες πορείες μέσω του δικτύου από τον πράκτορα ιδρυτών στο ένα περισσότεροι πράκτορες φύλλων. Το αίτημα διαβιβάζεται έπειτα κάτω από την πορεία (σ), με κάθε πράκτορα κατά μήκος του τρόπου που λαμβάνει οποιαδήποτε τοπικά μέτρα επ'αυτού και που περνά το μήνυμα προς τον επόμενο πράκτορα στην πορεία. Σε περίπτωση αντίφασης, το δίκτυο είναι συχνά ικανό να επιλύσει πολλών από τέτοιες αντιφάσεις σύμφωνα με τους προκαθορισμένους αλγορίθμους. Εάν δεν μπορεί να επιλύσει μια αντίφαση αυτόματα, μαθαίνει τις νέες πολιτικές ερμηνείας απαραίτητες να ερμηνεύσουν το υπαγόμενο μήνυμα κατάλληλα. Τέτοια εκμάθηση περιλαμβάνει κατά προτίμηση την αλληλεπίδραση με το χρήστη (αλλά μόνο στην έκταση απαραίτητη), και εντοπίζει κατά προτίμηση την εκμάθηση κοντά στο σωστό πράκτορα φύλλων στο δίκτυο.
