Heparin reduces ischemia-reperfusion injury to myocardium. This effect has been attributed complement inhibition, but heparin also has other activities that might diminish ischemia-reperfusion. To further probe these mechanisms, we compared heparin and an O-desulfated nonanticoagulant heparin with greatly reduced anti-complement activity. Given at the time of coronary artery reperfusion in a canine model of myocardial infarction, both heparin and O-desulfated heparin equally reduced neutrophil adherence to ischemic-reperfused coronary artery endothelium, influx of neutrophils into ischemic-reperfused myocardium, myocardial necrosis and release of creatine kinase into plasma. Heparin and O-desulfated heparin also prevented dysfunction of endothelial-dependent coronary relaxation following ischemic injury. In addition, heparin and O-desulfated heparin inhibited translocation of the transcription factor NF-.kappa.B from cytoplasm to the nucleus in human endothelial cells and decreased NF-.kappa.B DNA binding in human endothelium and ischemic-reperfused rat myocardium. Thus, heparin and nonanticoagulant heparin decrease ischemia-reperfusion injury by disrupting multiple levels of the inflammatory cascade, including the novel observation that heparins inhibit activation of the pro-inflammatory transcription factor NF-.kappa.B.

Η ηπαρίνη μειώνει τον τραυματισμό ισχαιμία-ρεπερφuσηον myocardium. Αυτή η επίδραση είναι παρεμπόδιση συμπληρώματος, αλλά η ηπαρίνη αναπτύσσει επίσης άλλες δραστηριότητες που να μικραίνουν το ισχαιμία-ρεπερφuσηον. Για να εξετάσουμε περαιτέρω αυτούς τους μηχανισμούς, συγκρίναμε την ηπαρίνη και ο- η nonanticoagulant ηπαρίνη με την πολύ μειωμένη κατά του συμπληρώματος δραστηριότητα. Λαμβάνοντας υπόψη κατά την διάρκεια reperfusion στεφανιαίων αρτηριών σε ένα κυνοειδές πρότυπο του μυοκαρδιακού εμφράγματος, και η ηπαρίνη και ο- μειωμένη neutrophil ηπαρίνης η εξίσου εμμονή ισχαιμικός- endothelium στεφανιαίων αρτηριών, η εισροή neutrophils ισχαιμικός- myocardium, η μυοκαρδιακές νέκρωση και η απελευθέρωση της κινάσης κρεατίνης στο πλάσμα. Η ηπαρίνη και ο- η δυσλειτουργία ηπαρίνης επίσης της ενδοτχεληαλ-εξαρτώμενης στεφανιαίας χαλάρωσης μετά από τον ισχαιμικό τραυματισμό. Επιπλέον, η ηπαρίνη και ο- εμποδισμένη η ηπαρίνη δυνατότητα διακίνησης του παράγοντα νφ- .kappa.B μεταγραφής από το κυτταρόπλασμα στον πυρήνα στα ανθρώπινα endothelial κύτταρα και μείωσε τη δέσμευση DNA νφ- .kappa.B ανθρώπινο endothelium και ισχαιμικός- myocardium αρουραίων. Κατά συνέπεια, η ηπαρίνη και η nonanticoagulant ηπαρίνη μειώνουν τον τραυματισμό ισχαιμία-ρεπερφuσηον με να αναστατώσουν τα πολλαπλάσια επίπεδα του εμπρηστικού καταρράκτη, συμπεριλαμβανομένης της νέας παρατήρησης ότι οι ηπαρίνες εμποδίζουν την ενεργοποίηση του υπέρ-εμπρηστικού παράγοντα νφ- .kappa.B. μεταγραφής