A method, system and computer program product for implementing rules. More specifically, a method, system and computer program product for implementing rules is developed by separating business rules from application logic. This architecture effects the implementation of software business rules in a single location, for sharing across software applications as needed. Software business rules are created and maintained by business experts directly, rather than requiring programmers to translate the rules to software code. Thus, programmers are free to concentrate on programming issues and software business rules (new logic, not just new values/ranges) may be added or changes may be made to existing rules without modifying the software applications which use the business rules. Software business rules are written to implement business logic, which does not perform any kind of computer systems manipulation to obtain the data that it works on, nor does it include any logic to manipulate the underlying computer system in general such as memory allocations and network communications, etc. In this architecture, software application logic is a purely computer system operational piece of logic such as, for example, data access, inter-process communications, screen rendering, network communications or data base access, or any type of computer systems manipulation, and is not included in the same physical software module as business logic. Pure application logic, and range checking, are included in software application modules, which are distinct from the software modules which include business logic.

Ένα προϊόν προγράμματος μεθόδου, συστημάτων και υπολογιστών για την εφαρμογή των κανόνων. Πιό συγκεκριμένα, ένα προϊόν προγράμματος μεθόδου, συστημάτων και υπολογιστών για την εφαρμογή των κανόνων αναπτύσσεται με το χωρισμό των επιχειρησιακών κανόνων από τη λογική εφαρμογής. Αυτή η αρχιτεκτονική επηρεάζει την εφαρμογή των επιχειρησιακών κανόνων λογισμικού σε μια ενιαία θέση, για τη διανομή στις εφαρμογές λογισμικού όπως απαιτούνται. Οι επιχειρησιακοί κανόνες λογισμικού δημιουργούνται και διατηρούνται από τους επιχειρησιακούς εμπειρογνώμονες άμεσα, παρά την απαίτηση των προγραμματιστών για να μεταφραστούν οι κανόνες στον κώδικα λογισμικού. Κατά συνέπεια, οι προγραμματιστές είναι ελεύθεροι να επικεντρωθούν στον προγραμματισμό των ζητημάτων και οι επιχειρησιακοί κανόνες λογισμικού (νέα λογική, όχι μόνο νέες τιμές/σειρές) μπορούν να προστεθούν ή οι αλλαγές μπορούν να γίνουν στους υπάρχοντες κανόνες χωρίς τροποποίηση των εφαρμογών λογισμικού που χρησιμοποιούν τους επιχειρησιακούς κανόνες. Οι επιχειρησιακοί κανόνες λογισμικού γράφονται για να εφαρμόσουν την επιχειρησιακή λογική, που δεν εκτελεί οποιοδήποτε είδος χειρισμού συγκροτημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών για να λάβει τα στοιχεία στα οποία λειτουργεί, ούτε αυτό περιλαμβάνουν οποιαδήποτε λογική για να χειριστούν το ελλοχεύον συγκρότημα ηλεκτρονικών υπολογιστών γενικά όπως οι κατανομές μνήμης και οι επικοινωνίες δικτύων, κ.λπ.... Σε αυτήν την αρχιτεκτονική, η λογική εφαρμογής λογισμικού είναι ένα καθαρά λειτουργικό κομμάτι συγκροτημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών της λογικής όπως, παραδείγματος χάριν, πρόσβαση στοιχείων, τις inter-process επικοινωνίες, την απόδοση οθόνης, την πρόσβαση βάσεων επικοινωνιών δικτύων ή δεδομένων, ή οποιοδήποτε τύπο χειρισμού συγκροτημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, και δεν συμπεριλαμβάνεται στην ίδια φυσική ενότητα λογισμικού με την επιχειρησιακή λογική. Η καθαρή λογική εφαρμογής, και η σειρά που ελέγχει, συμπεριλαμβάνονται στις ενότητες εφαρμογής λογισμικού, οι οποίες είναι ευδιάκριτες από τις ενότητες λογισμικού που περιλαμβάνουν την επιχειρησιακή λογική.