A surface conduction electron-emitting device has an electroconductive film including an electron-emitting region between a pair of electrode on a substrate. The electroconductive film is formed by producing a precursor film of an organic metal compound or complex thereof and then turning the precursor film into the electroconductive film by keeping the temperature of the film above the decomposition temperature of the organic metal compound or the complex thereof and applying a voltage to the film. A plurality of such electron-emitting devices are arranged on a substrate in a matrix or ladder-like manner to constitute an electron source. Such an electron source is used with an image-forming member disposed vis-a-vis the electron source to form an image-forming member.

Een elektron-uitzendend apparaat van de oppervlaktegeleiding heeft een electroconductive film met inbegrip van een elektron-uitzendend gebied tussen een paar van elektrode op een substraat. De electroconductive film wordt gevormd door een voorloperfilm van een organische metaalsamenstelling daarvan te produceren of complex en dan de voorloperfilm te veranderen in de electroconductive film door de temperatuur van de film boven de decompositietemperatuur van de organische metaalsamenstelling of complex daarvan te houden en een voltage toe te passen op de film. Een meerderheid van dergelijke elektron-uitzendende apparaten wordt geschikt op een substraat op een matrijs of een laddervormige manier om een elektronenbron te vormen. Een dergelijke elektronenbron wordt gebruikt met een beeld-zichvormend lid dat vis-à-vis de elektronenbron wordt geschikt een beeld-zichvormend lid te vormen.